Echte mensen, echte verhalen. Marleen is 33 jaar en 19 weken zwanger van haar eerste kindje. Marleen is een zogenaamde BAM (bewust alleenstaande moeder). In dit interview vertelt ze openhartig over haar keuze en het traject waar zij aan begonnen is.
Ik heb heel lang niet aan kinderen gedacht, want ik heb veel mooie reizen gemaakt en wilde carrière maken. Op het moment dat ik 32 jaar werd, merkte ik dat ik klaar was voor een volgende stap. Ik ben geen 18 meer, dus dat klokje begon wel te tikken. Ik heb geen partner, maar wel heel veel liefde om te geven. Vriendinnen in mijn omgeving raakten in verwachting en ik dacht: “Als ik liefde aan een kindje wil geven, kan ik dat toch ook alleen?!”. Dit bracht mij op het idee om bewust alleenstaande moeder te worden. Wauw! Wat stoer van je, hoe reageerde je omgeving hierop? Mensen die mij niet goed kennen vragen mij of ik het daten via internet al heb geprobeerd en of ik wel genoeg moeite heb gedaan om een partner te vinden. De mensen die mij wel goed kennen weten dat ik weldegelijk geprobeerd heb om via verschillende manieren een man te vinden. Daarbij moedigden mijn familie en vriendinnen mij aan om alleenstaande moeder te worden. Zij vinden dat ik dit kan. En ik ook.
"Dat ik straks moeder word is toch wel spannend. Als anderen tegen mij zeggen dat ze het zo knap van mij vinden, vind ik dat echt heel leuk om te horen."
Wat is de eerste stap naar alleenstaand moederschap? Op het internet zocht ik naar informatie over bewust alleenstaand moederschap. Zo kwam ik te weten hoe het proces verloopt en wat de kosten zijn. Ik had me vorig jaar september aangemeld bij een vruchtbaarheidskliniek en kon pas in januari met het traject starten. Dit was wel even een domper, want ik vond dit best lang duren en wilde eigenlijk meteen starten.
Hoe verloopt het traject? Bij de intake waren ook mijn zus en moeder aanwezig. Er werd gekeken naar mijn medische en psychologische achtergrond en er werden informatieve vragen aan mij gesteld. Ook worden alle opties omtrent de donor besproken. Zo kon ik kiezen tussen een eigen donor of één via de spermabank. Daarna volgt er een verplichte bijeenkomst met alleenstaanden en lesbische stellen. Hoe maak je een keuze voor een donor? Ik kreeg profielen aangereikt van de kliniek en kon op basis van filters mijn voorkeuren aangeven. Ik kon bijvoorbeeld selecteren op de kleur van de ogen of het haar en ook op gewicht, lengte en het opleidingsniveau. Vaak stond er ook een zelfgeschreven stukje tekst bij. Dit is best wel gek om te lezen, want het lijkt dan wel een soort Tinder. Toch vind ik de kwaliteit van de screening goed geregeld en voelde het voor mij wel prettig om alle details van de donoren te weten. Tenslotte gaat het wel om mijn kindje. Dat is zeker waar! Nadat ik mijn keuze van de donor had doorgegeven, werd alles in gang gezet. Het sperma wordt zogezegd ‘besteld’ en dan is het wachten op de eerste ovulatie. Vanaf dat moment besefte ik dat ik moeder zal gaan worden, zo bijzonder!
Op het moment dat de IUI (intra-uteriene inseminatie) plaatsvond, had ik twee rijpe eitjes. Uiteraard wordt ook grondig gecontroleerd of het sperma van de juiste donor is. Tijdens de inseminatie werd ik goed afgeleid en ik voelde er niets van. Je hoort weleens van die gekke verhalen, maar het is echt niet zo dat je een paar uur met je benen omhoog moet liggen, haha. De dag erna was ik enorm ziek van de pregnyl spuit, ik was misselijk en ik had hoofdpijn. Ik heb die dag heel veel geslapen.
Het moment dat je in verwachting bleek moet echt een heel bijzonder moment voor jou zijn geweest. Absoluut! Na twee weken deed ik een zwangerschapstest. Dit was echt heel spannend! Mijn ongesteldheid bleef uit, dus ik had al wel een voorgevoel. Op het moment dat de zwangerschapstest positief bleek, was dat zo onwerkelijk. Mijn moeder en zus zijn die middag naar mijn huis gekomen en toen heb ik de zwangerschapstest laten zien. We waren zo ontzettend blij en ik voelde me zo gelukkig! Vind je het vervelend om de zwangerschap en bevalling alleen te doen? Soms is het wel eens lastig dat ik geen partner heb om situaties mee te delen, maar aan de andere kant vind ik het prettig dat ik beslissingen zelf kan nemen. Ik hoef bijvoorbeeld niet te overleggen bij het inrichten van de babykamer, het verzinnen van namen of hoe ik mijn kindje wil gaan opvoeden. Als stel moet je keuzes maken en op één lijn liggen. Het is fijn dat ik zelf de keuzes kan maken. Wat betreft de bevalling zal mijn moeder hierbij aanwezig zijn en ook mijn zus probeert erbij te zijn. Zij woont op 45 minuten rijden, dus het ligt aan de bevalling of ze het haalt. Ik hoef het dus zeker niet alleen te doen!
Hoe kijk je terug op het traject en heb je nog advies voor vrouwen die dit ook overwegen? In eerste instantie zat ik wel op een roze wolk. Hoewel ik het zeker niet heb onderschat belandde ik tijdens het traject wel weer met mijn beide benen op de grond. Er wordt mij wel eens gevraagd of ik de keuze om bewust alleenstaande moeder te worden niet heel egoïstisch vind. Maar dan denk ik: “Als een stel een keuze maakt om voor een kindje te gaan is dat toch ook egoïstisch?”. Daarbij is het zeker geen impulsieve keuze en heb ik juist alles vooraf goed doordacht.
Ik ben een Instagram account (@babybammam) begonnen en hoop hiermee andere vrouwen te helpen en ondersteunen. Omdat ik niemand in mijn omgeving heb die dit traject is aangegaan, vond ik het fijn om verhalen en ervaringen van andere vrouwen te lezen. Nu ik zelf mijn verhaal deel heb ik al zoveel leuke gesprekken met (aanstaande) moeders gehad.
Mijn advies aan andere vrouwen die het bewust alleenstaand moederschap overwegen: Lees je van tevoren goed in en maak het bespreekbaar met je omgeving. Weeg de voor- en nadelen af, maar vooral: doe wat bij jou past!
Hoe zie je de toekomst samen met je kleintje? Momenteel lees ik veel boeken over natuurlijk ouderschap. Zo wil ik op een natuurlijke manier bevallen om te vertrouwen op mijn eigen kracht. Deze methodiek wil ik bij de opvoeding van mijn kindje ook toepassen. Ik wil bijvoorbeeld gebruik maken van wasbare luiers en ik vind het fijn als mijn kindje straks naar de vrije school gaat.
Waar ben je het meest trots op? Dat ik het toch maar gewoon allemaal doe! Ik ben onafhankelijk, heb mijn eigen huisje en ga alleen op reis met mijn backpack. Dat ik straks moeder word is toch wel spannend. Als anderen tegen mij zeggen dat ze het zo knap van mij vinden, vind ik dat echt heel leuk om te horen. Als ik ooit een leuke man tegen kom, is hij van harte welkom. Ik sta open voor een tweede kindje met of zonder partner. Ik weet inmiddels dat ik het aankan! ●
Lijkt het je óók leuk om je verhaal online te delen, zodat jij anderen kunt inspireren met jouw unieke verhaal? Dat kan! Stuur een mailtje naar info@bobabyonline.nl ovv: Bo Magazine. Zet je naam en telefoonnummer in de mail en we nemen z.s.m contact met je op!